سفارش تبلیغ
صبا ویژن
درباره وبلاگ
لینک دوستان
ویرایش
پیوندهای روزانه
نویسندگان وبلاگ
ابر برچسب ها
امکانات دیگر

به گزارش پایگاه 598، بیش از 50 نماینده مجلس طی تذکری خطاب به محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه نسبت به وادادگی وی در برابر تجهیزات نظامی دشمن و کوچک پنداشتن قدرت معنوی و نظامی جمهوری اسلامی ایران، هشدار داد.
در این تذکر آمده است: آقای ظریف در دانشگاه تهران عنوان داشتند، آیا آمریکا که می‌تواند با یک بمب تمام سیستم دفاعی ما را از کار بیاندازد از سیستم دفاعی ما می‌ترسد؟
این نمایندگان، بهترین مبارزه را دموکراسی و راه‌های دیپلماتیک دانسته و تاکید کردند: این جمله آقای ظریف مورد سوء استفاده رسانه‌های بیگانه قرار گرفته و آن را نشانه توان واقعی دفاعی ایران دانسته‌اند در حالیکه سیستم دفاعی ملت ایران علاوه بر حضور آگاهانه در صحنه‌های مختلف از جمله انتخابات‌ها و صحنه‌های مانند 9 دی و 22 بهمن پیشرفت‌های چشمگیر نظامی و صنعتی است که پس از 35 سال تلاش به دست آمده است. متاسفانه آقای ظریف که در سابقه زندگی خود حتی یک ساعت حضور در دفاع مقدس ندارد ، نه شهیدی در کنار خود دیده ، نه خون نه مجروحی نه تیر و نه ترکش دیده باید از این تجهیزات نظامی دشمن بترسد و آن را بزرگ پندارد در حالیکه مهمترین سیستم دفاعی ما در کنار پیشرفت‌های نظامی روحیه شهادت طلبی است که به تعبیر رهبر معظم انقلاب مانند سنگ کوچکی ماشین جنگی دشمنان ما را از کار می‌اندازد.
این سیستم دفاعی با بمب‌های آمریکایی قدرتمند‌تر می‌شود و از کار نمی‌افتد همانطور که امام راحل فرمود بکشید ما را ملت ما بیدارتر می‌شود؛ متاسفانه این سخنان آقای ظریف بجای بازدارندگی دشمنان این کشور را برای تحرکات نظامی علیه ملت ما تحریک می‌کند.
علاوه بر حمید رسایی علی اصغر زارعی نماینده تهران، بهرام بیرانوند نماینده بروجرد، احمد آریایی‌نژاد نماینده ملایر، عبدالکریم جمیری نماینده بوشهر، نادر قاضی‌پور نماینده ارومیه، عزیز اکبریان نماینده کرج، سید مرتضی حسینی نماینده مردم قزوین، حسین‌علی حاجی دلیگانی نماینده شاهین شهر، مرتضی آقا تهرانی نماینده تهران ، فاطمه آلیا نماینده تهران، مراد هاشم‌زهی نماینده نهبندان، عطاالله سلطانی‌زبور نماینده رزن، مهرداد بذرپاش نماینده تهران، کوچکی نژاد نماینده رشت، زهره طبیب‌زاده نماینده تهران، احمد صالح نماینده اصفهان، جواد کریمی قدوسی نماینده مشهد، ابراهیم کارخانه نماینده مردم همدان، مهدی کوچک‌زاده نماینده مردم تهران، سید مهدی هاشمی نماینده مردم تهران، کمال علی‌پور نماینده مردم قائم‌شهر، عزت‌الله یوسفیان ملا نماینده مردم بابل، حسین آذین نماینده ، حسین فتاحی، منصور حقیقت‌پور، محمد سلیمان‌پور نماینده مردم تهران، اسماعیل کوثری نماینده مردم تهران، احمد بخشایش نماینده مردم اردستان، محمدرضا آشتیانی نماینده مردم قم، احمد امیرآبادی ،طاهری نماینده مردم گرگان، موسوی‌نژاد، نصرالله پژمان‌فر نماینده مردم مشهد، سید حسین نقوی حسینی  نماینده مردم ورامین ، غلامعلی جعفرزاده نماینده مردم رشت، حسین طلا نماینده مردم تهران، علیرضا سلیمی نماینده مردم محلات ، علی علی‌لو نماینده مردم شبستر، رضا صابری نماینده مردم آزادشهر، سید سعید میرکاظمی نماینده مردم تهران، حبیب‌آقاجانی نماینده مردم ماهشهر، عبدالوحید فیاضی نماینده مردم نور، حسینیان نماینده مردم تهران، سعید زمانیان نماینده مردم شهر کرد، عیسی‌زاده نماینده مردم میاندوآب، شهریاری نماینده مردم زاهدان، محبی نماینده مردم سنقر، باقرحسینی نماینده مردم شبستان، جعفری نماینده مردم بجنورد ، مظفر نماینده مردم تهران، دهدشتی نماینده مردم آبادان و همچنین کائیدی و ملکشاهی از جمله نمایندگانی هستند که این تذکر را امضاء کردند.


      
در روز دانشجوی سال 92، اتفاق جالبی رخ داد که اتفاق جالب‌تری از سال 88 را تداعی می‌کرد!

 

به گزارش بی باک به نقل از «خبرگزاری دانشجو»، رفتار ساختار شکنانه بعضی عناصر معلوم‌الحال و تشکل‌های غیرقانونی که سابقه اغتشاش و همراهی با فتنه88 را در کارنامه خود دارند، سبب شد تا 16 آذر سال 88 دلیل خوبی باشد برای یادآوری بعضی از حقایق.

 در این بین بودند افرادی که علیرغم تعداد کم، سروصدای زیادی داشتند و اقلیت متبوع خود را صاحب جنبش دانشجویی و مجرمان سابقه‌دار را «شرافت جنبش دانسجویی» معرفی کردند. از وقاحت افراطیون و اقلیت خشونت‌طلب در مصادره «جنبش دانشجویی» که بگذریم، می‌توان سراغ شرافت مورد نظر این عزیزان رفت!

 

 بر همین اساس و در حالی که نمی‌توان منکر سوءاستفاده عناصر افراطی اصلاح‌طلب از برخی دانشجویان شد، لازم است از باب روشنگری، دو تصویر زیر که لباس مخصوص فرار «شرافت» جنبش دانشجویی و مایه افتخار عناصر تندرو «اصلاح‌طلب» را در حین انجام وظیفه به‌نمایش گذاشته‌است، به تماشا بنشینیم. 

شرافت افراطی‌ها قبل از استفاده از لباس مخصوص فرار در روز 16 آذر 88 و حین یک سخنرانی شورانگیز! 

شرافت افراطیون لباس فوق را پوشید تا از چنگ قانون بگریزد اما موفق نشد

البته شایعاتی وجود دارد که برخی عناصر خشونت‌طلب و افراطی جریانات مورد اشاره که از قضا واقعاً خانم بوده‌اند، برای فرار از چنگ قانون به لباس مردانه پناه برده‌اند؛ لذا شاید بتوان اقدام به انتخاب پوشش زنانه از سوی «شرافت» تندروها و افراطیون را به‌نحوی آبرومندانه! توجیه کرد اما حقیقت امر آن است که انتخاب پوشش مردانه از سوی خانم‌ها و پوشش زنانه از سوی آقایان، موضوعی زشت، مشمئزکننده و یقیناً دور از «شرافت» است


      

نلسون ماندلا، رئیس جمهور پیشین آفریقای جنوبی و قهرمان مبارزه با آپارتاید، در سن 95 سالگی درگذشت. وی که از چند سال پیش تاکنون از بیماری های شدید رنج می برد، اخیراً به طور مستمر در بیمارستان و تحت مراقبت های ویژه قرار داشت. ماندلا در سراسر جهان به عنوان نماد مبارزه با نژاد پرستی شناخته می شود.


























برچسب ها : اجتماعی  , عکس و تصویر  ,
      

رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، در ادامه سخنان خود، با ابراز تأسف از درگذشت نلسون ماندلا، تاریخ زندگی سراسر مبارزه این سیاه‌پوست آزاده را برای آزادگان جهان بویژه جهان سومی‌ها، درس‌آموز عنوان کرد و گفت: مبارزه، مقاومت و تحمل 27 سال زندان، از ماندن شخصیتی مبارز محبوب در کلّ جهان بویژه سیاه‌پوستانی که به دلیل تبعیض نژادی و آپارتاید، تمام وجودشان را بغض و کینه علیه استعمارگران و استثمارگران سفید پوست پُر کرده بود ساخت.

آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی، با ذکر خاطراتی از سفر آقای ماندلا و همراهانش قبل از انتخابات نجات‌بخش آفریقای جنوبی و سفر خود به آفریقای جنوبی در زمان ریاست جمهوری ماندلا و سفر متقابل ایشان به تهران گفت: ماندلا در سفر به تهران به من گفت: مهمترین نقطه آرمانی مردم آفریقای جنوبی، جمهوری اسلامی ایران است چون ایران در راه مبارزه علیه ظلم و دیکتاتوری، سرمایه زیادی گذاشته و خسارتهای فراوان دیده است. ایشان با تأکید براینکه مرحوم ماندلا معتقد بود جمهوری اسلامی ایران سهم زیادی در پیروزی سیاه‌پوستان و شکست آپارتاید داشت گفت: این مهم جزء افتخارات انقلاب اسلامی محسوب می‌شود که باید آن را حفظ کنیم.

رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: روحیه ماندلا پس از پیروزی بر نژادپرستی، پرهیز از انتقام‌جویی و برقراری صلح و آرامش در کشور بود زیرا وی براساس مصالح و منافع ملّی آفریقای جنوبی معتقد بود، ضمن حفظ روحیه مقاومت و ظلم و استکبار ستیزی، باید از همه امکانات کشور برای سازندگی، توسعه و پیشرفت علمی و اقتصادی و فرهنگی استفاده کرد.




برچسب ها : اخلاقی  , سیاسی و نظامی  , اجتماعی  ,
      




برچسب ها : اخلاقی  , اجتماعی  , عکس و تصویر  ,
      

به گزارش جهان به نقل از مهر، نلسون ماندلا، پس از آزادی از زندان، دو بار به ایران سفر کرد؛ سفر اول در تابستان 1371 انجام شد، پیش از آنکه به ریاست جمهوری آفریقای جنوبی انتخاب شود. دومین سفر ماندلا به تهران در مهر 1378 بود، چند ماه پس از پایان دوره پنج ساله ریاست جمهوری.

جاوید قربان اوغلی که هنگام سفر دوم ماندلا به تهران، سفیر ایران در آفریقای جنوبی بود، ناگفته‌های آن سفر را شرح داده است؛ ماجرای دستور لغو سفر اولین رئیس‌جمهور سیاه‌پوست آفریقای جنوبی به تهران به دلیل اینکه مقصد بعدی‌اش تل‌آویو بود و روایت اینکه رهبر محبوب آفریقای جنوبی چطور با تغییر مقصد بعدی سفرش موافقت کرد.

متن کامل این مقاله که در سایت سید محمد خاتمی رئیس جمهور اسبق منتشر شده به این شرح است:

 

ادامه مطلب...

      

گزارش جهان به نقل از العالم، "سلمان الماجد" در گفت وگو با شبکه تلویزیونی سعودی "روتانا" درباره نلسون ماندلا رهبر مبارزه با نژاد پرستی در آفریقای جنوبی گفت: طلب مغفرت برای غیر مسلمان جایز نیست .. خداوند پیامبر اکرم (ص) را از طلب مغفرت برای منافقان بازداشت.

وی افزود: بر اساس حدیثی که وجود دارد "کافر از اعمال صالح خود در دنیا بهره منده می شود"؛ اگر انسان کافری در دفاع از حقوق بشر خوب عمل کند، ستایش از وی حرام نیست.

"نلسون ماندلا" رئیس جمهور پیشین آفریقای جنوبی و قهرمان مبارزه با نژادپرستی روز جمعه در سن 95 سالگی درگذشت. ماندلا از چند سال پیش از بیماری های شدیدی رنج می برد و اخیراً تحت مراقبت های ویژه قرار داشت.

نلسون ماندلا در سراسر جهان به عنوان نماد مبارزه با نژاد پرستی شناخته می شود و بسیاری او را پدر آفریقای جنوبی می‌دانند.

ماندلا اولین رئیس جمهوری سیاه پوست آفریقای جنوبی در سال های 1994 تا 1999 بود. وی به دلیل مبارزه علیه تبعیض نژادی 27 سال زندانی بود و در سال 1993 جایزه صلح نوبل را دریافت کرد.




برچسب ها : مذهبی  , طنز و سرگرمی  ,
      

نلسون ماندلا، رئیس جمهور پیشین آفریقای جنوبی و قهرمان مبارزه با آپارتاید، در سن 95 سالگی درگذشت. وی که از چند سال پیش تاکنون از بیماری های شدید رنج می برد، اخیراً به طور مستمر در بیمارستان و تحت مراقبت های ویژه قرار داشت. ماندلا در سراسر جهان به عنوان نماد مبارزه با نژاد پرستی شناخته می شود.

به گزارش «تابناک»، نلسون ماندلا ساعاتی پیش و در اثر شدت گرفتن بیماری خود در بیمارستان درگذشت. وی مدتی بود که از عفونت ریه رنج می‌برد.

«بی بی سی» گزارش داده که «جیکوب زوما»، رئیس جمهور آفریقای جنوبی در بیانیه ای تلویزیونی این خبر را اعلام کرد و گفت که آقای ماندلا اکنون «ما را ترک کرده است». نلسون ماندلا در بیمارستانی در شهر پرتوریا در آفریقای جنوبی درگذشت.

زوما گفت که ماندلا در ساعت هشت و 20 دقیقه به وقت محلی درحالی که اعضای خانواده اش در کنارش بودند در آرامش درگذشت. او گفت: «ملت ما بزرگترین فرزند خود را از دست داده است. مردم ما پدر خود را از دست داده اند. تقلای خستگی ناپذیر او برای کسب آزادی احترام جهانیان را برایش به همراه آورد».

ماندلا اولین رئیس جمهوری سیاه پوست آفریقای جنوبی بود که از سال 1994 به مدت 5 سال این سمت را بر عهده داشت و بسیاری او را پدر آفریقای جنوبی می‌دانند. رهبر پیشین آفریقای جنوبی، علیه آپارتاید (یا حاکمیت اقلیت سفید بر کشور) مبارزه کرد و در سال 1993 جایزه صلح نوبل را دریافت کرد.

نلسون ماندلا، که مدت 27 سال زندانی بود، نقش برجسته ای در برقراری صلح در سایر مناقشات به عهده داشت. ماندلا در ماه‌های اخیر چندین بار به دلیل مشکلات جسمانی در بیمارستان بستری شده بود. او در دهه هشتاد، زمانی که زندانی شده بود، دچار بیماری سل شد.

نلسون ماندلا علیرغم حبس طولانی مدت، دشمنان سابق خود را بخشید و به عنوان رییس جمهوری وقت از تمام نژادها خواست برای دستیابی به آشتی ملی همکاری کنند.




برچسب ها : مذهبی  , اجتماعی  ,
      

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 






برچسب ها : اخلاقی  , سیاسی و نظامی  , اجتماعی  , عکس و تصویر  ,
      

بهاره.ک گفت: مدیرعامل یکی از شرکت‌هایی که برای استخدام پیشش رفته بودم، عنوان کرد که چون مشتری‌های ما غالبا بین‌المللی هستند برای همین خانم‌ها در محیط شرکت نباید حجاب داشته باشند چرا که به ذائقه طرف‌های خارجی‌مان خوش نمی‌آید.

تبیان نوشت: گویا برخی از شرکتهای خصوصی که تعدادشان کم هم نیست بجای استخدام کارمند، قصد دارند برده جنسی استخدام کنند. اتفاق تاسف باری که هر روز بیشتر از روز گذشته در محیط های کاری گسترده می شود و در این میان نهادهای مسئول هم انگار توجه چندانی به جلوگیری از این فاجعه ندارند.
 
 * وقتی درخواست های بی‌شرمانه، ورد زبان برخی مدیرعامل ها می شود!
 نگار. ج 25 سال دارد، او چندی پیش از میان آگهی های کارمند دفتری روزنامه چند جایی تماس گرفت و فرم پر کرد و در نهایت از سوی شرکت های خصوصی دعوت به کار شد. عمر فعالیت نگار در این شرکت خصوصی اما به چند هفته هم نرسید. نگار در خصوص ماجرای استخدامش می گوید: روزی که مدیرعامل شرکت از من دعوت به همکاری کرد و من به دفتر رفتم مدیرعامل شرکت با درخواست من در خصوص حقوق پیشنهادی موافقت کرد و قرار شد که سه ماه به صورت آزمایشی کار کنم تا پس از آن مدت نام من هم در لیست بیمه قرار بگیرد، هنوز چند روزی از آغاز به کار من نگذشته بود که یک روز مدیرعامل من را به اتاقش خواند و در صحبت هایی به من فهماند با اینکه خودش زن و فرزند که به من علاقمند شده و می خواهد رابطه ای صمیمی تر از رابطه رئیس و مرئوسی با من داشته باشد! پس از شنیدن این حرفها دیگر نمی دانستم باید چه کار کنم، اتاق را ترک کردم و از فردای آن روز دیگر به آن شرکت نرفتم و تاسف خوردم به حال خودم که چهار سال پله های دانشگاه را طی کردم تا بتواند مدرک کارشناسی مدیریت را بگیرم اما در محیط کار به جای توانایی های تحصیلی من، انتظارات نامشروع و نامناسبی از من طلب می شد.
 
 * روابط غیراخلاقی؛ راز بقا در برخی شرکت های خصوصی
 میترا. ب 27 سال دارد. او مدتی است که شغلش را رها کرده است. وقتی در خصوص علت ترک کارش از او می پرسیم می گوید:« من چند سالی بود که در یکی از شرکت های خصوصی بزرگ و اسم و رسم در زمینه بازرگانی کار می کردم و تجربه ام در زمینه کارم هم زیاد شده بود. چندی پیش مدیر بالا دستی من تغییر کرد و مردی که یکی از اقوام نزدیک مدیر کل شرکت بود با عنوان مدیر جدید به قسمت ما آمد که از همان ابتدا سنگینی نگاهش آزار دهنده بود. هنوز مدت زیادی از حضور او به عنوان مدیر جدید نگذشته بود که یک روز پس از پایان کار و زمانی که همه کارکنان رفته بودند به اتاق من آمد و از من خواست که رابطه ای صمیمی با او داشته باشم. مدیر جدید زمانی که با واکنش شدید من روبرو شد، دیگر چیزی نگفت اما از فردای آن روز تمام تلاش خود را به کار گرفت تا به قول معروف زیراب من را بزند و در نهایت هم موفق شد با دروغ و ریا من را کار نابلد جلوه دهد و از مدیرکل بخواهد که شخص دیگری را جایگزین من کنند.» میترا ادامه می دهد: «متاسفانه این روزها یکی از شرایط بقا در برخی از محیط های کاری خصوصی تن دادن به رابطه های غیراخلاقی است و در این میان اگر کسی مانند من نخواهد که به این ارتباطات نامناسب آلوده شود، مدام باید بیکاری را تجربه کند.»
 
 * استخدام به شرط کشف حجاب
 بهاره. ک 24 ساله یکی از دخترانی است مدتها به دنبال یافتن شغل، آگهی های روزنامه ها را دنبال می کند. بهاره در خصوص تجربه ای که در روزهای جستجوی کار کسب کرده است، می گوید: در خلال آگهی های های روزنامه که هر روز با آنها تماس می گرفتم، یک روز مدیر یکی از شرکت های برای مصاحبه با من تماس گرفت و من به دفتر شرکت واقع در خیابان میرداماد رفتم. بهاره ادامه می دهد: از همان زمانی که منشی در شرکت را باز کرد من به ناگاه انگار که مکانی غیر از کشور ایران وارد شده بود. دفتر شرکت پر بود از دخترانی که بدون روسری و مانتو و حجاب، به کار خودشان مشغول بودند. من که شوکه شده بودم و دقیقا نمی دانستم ماجرا از چه قرار است با راهنمایی منشی وارد اتاق مدیرعامل شدم و مدیرعامل هم با بیان اینکه شرط استخدام در این شرکت این نوع از پوشش است گفت: «مشتری های ما غالبا شرکای بین المللی هستند و برای همین مسئله هم خانم ها در محیط شرکت نباید حجاب داشته باشند چون به ذائقه طرفهای خارجی مان چندان خوش نمی آید! اما در مقابل حقوق مناسبی را هم می دهیم!» بهاره ادامه می دهد: « من که دیدم هوا پس است، زودتر کلام را کوتاه کردم و فرار را بر قرار ترجیح دادم و تاسف خوردم به حال دخترانی که برای حقوق بیشتر حاضر می شوند با برداشتن حجاب در چنین محیط نامناسبی و ناامنی کار کنند.»
 
 * استفاده ابزاری از زنان نماد بارز خشونت است
 کتایون.م 28 ساله است. او در خصوص تجربه پیدا کردن کار می گوید: چون حجاب من چادر بود و روابطم هم با جنس مخالف در چارچوب شرع تعریف می شد و شوخی و خوش و بش کردن با نامحرمان دل خوشی نداشتم، معمولا هر جا که برای استخدام می رفتنم با پاسخ نه مدیر عامل روبرو می شدم چون ظاهرم به درد کار در چنان محیط هایی نمی خورد و از سوی دیگر نمی توانستم مراوده ای بی پروا با مردان داشته باشم.
 کتایون با بیان اینکه پس از مدتها جستجو، شغلی را در محیطی امن پیدا کرده است ادامه می دهد: متاسفانه برخی از کارفرماها زنان را در محیط های کار تنها به عنوان جنسی زیبا می خواهند و رویکردی ابزاری به کارمندان خانم دارند که باعث شده برخی  محیط های کار سالم نباشند.
 داستان زندگی نگار، میترا، بهاره و کتایون تنها چند مورد از اتفاقاتی است که هر روز در محیط های کار ما اتفاق می افتد و باعث می شود که دختران و زنان ما در محیط های کار مورد خشونت های تمام نشدنی روبرو شوند. در این میان اما نهادهای سیاست گذار و مسئول، هستند که باید نظارتی بر محیط های کار خصوصی داشته باشند که هر مدیری به صرف داشتن سرمایه و شرکت به خود اجازه ندهد که نوامیس این مملکت را به عنوان ابزاری برای سود و هوسرانی خود به کار گیرد و در این میان این همه آسیب بر پیکره زنان و دختران و خاناوده های جامعه وارد کنند. در این میان نیروهای انتظامی و دولت باید تمام تلاش خود را به کار گیرند که در طرحی دائمی و نه ضربتی به وضعیت شرکت ها و محیط های شغلی خصوصی نظارت همیشگی داشته باشند تا دیگر شاهد بروز چنین فجایعی در کشور نباشیم.
 
 



برچسب ها : مذهبی  , اخلاقی  , اجتماعی  , فرهنگی  ,
      
<      1   2   3   4   5   >>   >