روزیی دیگر شایعه کردند بهشتی سنی است و در اذان و اقامه اشهد ان علیا ولی الله را نمی‌گوید.

به فردیی که این شایعه را باور کرده بود، گفتند در نماز جماعت شرکت کن تا خودت بشنوی که اشهد ان علیا ولی الله می‌گوید، به شهید بهشتی هم گفتند امشب اشهد ان علیا ولی الله را بلندتر بگو تا این فرد بشنود ...

آن شب که آن فرد در نماز جماعت حضور داشت، شهید بهشتی اشهد ان علیا ولی الله را که مستحب بود، نگفت!

بعد از نماز از او پرسیدند چرا؟

گفت:

من تمام وجودم به ولایت علی شهادت می‌دهد، اما دیدم اگر امشب بگویم، بخاطر علی نیست. بلکه به خاطر این است که یک مخالف خودم را راضی کنم پس نگفتم!

***

خدا رحمت‌ش کند!

http://jdanesh.parsiblog.com/Posts/146/%d8%ae%d8%a7%d8%b7%d8%b1%d9%87+%d9%8a%d9%8a+%d8%a7%d8%b2+%d8%b4%d9%87%d9%8a%d8%af+%d8%a8%d9%87%d8%b4%d8%aa%d9%8a/

دوستی بین دختر و پسر مذهبی !!! 

بسم الله الرحمن الرحیم
مدتی بود که به مطلب جدید فکر می کردم ، به اینکه چه مطلبی در وبلاگ قرار دهم ، نه اینکه موضوع نبود ، اتفاقا موضوع زیاد بود و به همین دلیل نمی دانستم که کدام اهمّ است .
بلاخره با قضیه ای که برایم در ال فور آی اتفاق افتاد و بحثی که با مدیر آن داشتم  ، فکر کردم از همه چیز واجبتر پرداختن به همین انحراف در روابطی است که دامنگی دختر و پسر جوان مذهبی ما شده است .
انحرافی که با آرامی جوان پاک مذهبی مارا آلوده می کند .
شیطان مثل ماها عجول نیست بلکه بسیار صبور است و برای ایجاد گناه و جهنمی کردن افراد آهسته و قدم به قدم جلو می رود . یکی از برنامه های قدیمی ولی موثر شیطان در ایجاد انحراف ، عادی سازی است .
 

ادامه مطلب...


برچسب ها : مذهبی  , اخلاقی  , اجتماعی  , فرهنگی  ,

خطبه بدون نقطه حضرت علی (علیه السلام)

الحَمدُ لِلّهِ أهلِ الحَمدِ وَ أحلاهُ، وَ أسعَدُ الحَمدِ وَ أسراهُ، وَ أکرَمُ الحَمدِ وَ أولاهُ.

الواحدُ الاحدُ الأحَدُ الصَّمَدُ، لا والِدَ لَهُ وَ لا وَلَدَ.

سَلَّطَ المُلوکَ وَ أعداها، وَ أهلَکَ العُداةَ وَ أدحاها، وَ أوصَلَ المَکارِمَ وَ أسراها، وَ سَمَکَ السَّماءَ وَ عَلّاها، وَ سَطَحَ المِهادَ وَ طَحاها، وَ وَطَّدَها وَ دَحاها، وَ مَدَّها وَ سَوّاها، وَ مَهَّدَها وَ وَطّاها، وَ أعطاکُم ماءَها وَ مَرعاها، وَ أحکَمَ عَدَدَ الاُمَمِ وَ أحصاها، وَ عَدَّلَ الأعلامَ وَ أرساها.

   ادامه مطلب  +  ترجمه  ...


برچسب ها : مذهبی  , اخلاقی  , ادبی  ,

اللــ ه اکبــر . . .
.


چکــ فــردا !

فـوتـبـال امشبــ !

چــرا زنگــ نـزد !

کـاش یـارو رو میـزدمـ!

شهـریـ ه دانشـگاه !

فـردا شبـــ مهمـونـی دعـوتیم!

عجبــ مـاشینی بـود تـوی دانـشگـاه!

فـلانـی خیـلی افـاده ای بـود !

چـ ه کسـی تـاییـد صـلاحیتــ میشـ ه؟

کـی رأی میـاره ؟

چـرا کسـی نظـر نمیــذاره؟!!! . . .

.

السـلام علیـکم و رحمـة اللــ ه و بــرکـاتــ ه !

.

گـاهـی در نمـازهای مـا همـ ه چی هستـــ الا " خـدا " ...

http://arshian60.parsiblog.com/

حسابگرانه تسبیح به دست می گیرم و از تو بی حساب روزی می خواهم

 

حسابگرانه ذکر می گویم و از تو بی حساب نعمت می خواهم

حسابگرانه نماز می خوانم،روزه می گیرم و از تو بی حساب اجر میخواهم 

حسابگرانه صدایت می کنم و از تو بی حساب توجه می خواهم

حسابگرانه بندگی می کنم و تو را بی حساب خدا می خواهم

همه اش شد مـــــــن!

کاش می فهمیدم که همه اش باید  تــو باشد

بنازم خدایی ات را که با این همه بی بندگی،خدایی ات حرف ندارد...

http://arshian60.parsiblog.com/

از سوی دیگر روایات فراوانی در نکوهش «گروهی»  از مردم آخر الزمان وارد شده که طبعاً آنها کسانی هستند که تابع و عامل به روایات اهل بیت معصومین علیهم السلام نیستند مانند این روایات:

مسجد نشینان دنیا دوست:

وَ قَالَ صلی الله علیه و آله و سلّم یَأْتِی فِی آخِرِ الزَّمَانِ نَاسٌ مِنْ أُمَّتِی یَأْتُونَ الْمَسَاجِدَ یَقْعُدُونَ فِیهَا حَلَقاً ذِکْرُهُمُ الدُّنْیَا وَ حُبُّ الدُّنْیَا لَا تُجَالِسُوهُمْ فَلَیْسَ لِلَّهِ بِهِمْ حَاجَة

در آخرالزمان مردمی می‌آیند که در مساجد حلقه وار می‌نشینند و از دنیا و علایق آن سخن می‌گویند با اینان همنشین مشو که خداوند را به اینان حاجتی نیست.

بحار الأنوار ، علامه مجلسی ، ج 22 ، ص 454 به بعد.

سه ابتلاء برای مردم آخرالزمان:

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله و سلّم سَیَأْتِی زَمَانٌ عَلَى أُمَّتِی یَفِرُّونَ مِنَ الْعُلَمَاءِ کَمَا یَفِرُّ الْغَنَمُ عَنِ الذِّئْبِ فَإِذَا کَانَ کَذَلِکَ ابْتَلَاهُمُ اللَّهُ تَعَالَى بِثَلَاثَةِ أَشْیَاءَ الْأَوَّلُ یَرْفَعُ الْبَرَکَةَ مِنْ أَمْوَالِهِمْ وَ الثَّانِی سَلَّطَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ سُلْطَاناً جَائِراً وَ الثَّالِثُ یَخْرُجُونَ مِنَ الدُّنْیَا بِلَا إِیمَانٍ‏

رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله فرمود: به زودى زمانى براى مردم فرا رسد که از دانشمندان فرار مى‏کنند چنانچه گوسفند از گرگ مى‏گریزد. در آن صورت خداوند آنان را  به سه چیزمبتلا مى‏کند: اول: برکت را از اموالشان بر مى‏دارد. دوم: سلطانى ستمگر بر آنان مسلط مى‏گرداند. سوم: بدون ایمان از دنیا مى‏روند.

دینداری در آخرالزمان:

عَنْ أَنَسٍ عَنِ النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله و سلّم أَنَّهُ قَالَ یَأْتِی عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ الصَّابِرُ مِنْهُمْ عَلَى دِینِهِ کَالْقَابِضِ عَلَى الْجَمْرَةِ                       

اى پسر مسعود زمانى بر مردم بیاید که صبرکننده‏ى بر دینش مانند کسى است که آتش در دست خود بگیرد

بحار الأنوار ، علامه مجلسی ، ج 22 ، ص 454 به بعد.

فرار از این گروه مردم:

وَ قَالَ صلی الله علیه و آله و سلّم یَأْتِی عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ أُمَرَاؤُهُمْ یَکُونُونَ عَلَى الْجَوْرِ وَ عُلَمَاؤُهُمْ عَلَى الطَّمَعِ وَ عُبَّادُهُمْ عَلَى الرِّیَاءِ وَ تُجَّارُهُمْ عَلَى أَکْلِ الرِّبَا وَ نِسَاؤُهُمْ عَلَى زِینَةِ الدُّنْیَا وَ غِلْمَانُهُمْ فِی التَّزْوِیجِ فَعِنْدَ ذَلِکَ کَسَادُ أُمَّتِی کَکَسَادِ الْأَسْوَاقِ وَ لَیْسَ فِیهَا مُسْتَقِیمٌ الْأَمْوَاتُ آیِسُونَ فِی قُبُورِهِمْ مِنْ خَیْرِهِمْ- وَ لَا یَعِیشُونَ الْأَخْیَارُ فِیهِمْ فَعِنْدَ ذَلِکَ الزَّمَانِ الْهَرَبُ خَیْرٌ مِنَ الْقِیَامِ‏.

فرمود: زمانى بر امّت من فرا رسد که امیرانشان ستمگرند و دانشمندانشان حریصند و عبادت‏کنندگانشان، ریاکارند و تاجرانشان رباخوارند و زنانشان به فکر زینت و آرایشند و پسرانشان به فکر ازدواجند. در این هنگام کساد امّت من همچون کساد بازارهاست و رواجى ندارد. مردگان داخل قبرها از خیر آنان ناامیدند و نیکان بین آنان زندگى نمى‏کنند، در این زمان فرار بهتر از اقامت است‏.

بحار الأنوار ، علامه مجلسی ، ج 22 ، ص 454 به بعد.

به صورت آدمی و قلوب شیاطین:

یَأْتِی عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ وُجُوهُهُمْ وُجُوهُ الْآدَمِیِّینَ وَ قُلُوبُهُمْ قُلُوبُ الشَّیَاطِینِ کَأَمْثَالِ الذُّبَابِ الضِّرَارِ- سَفَّاکُونَ لِلدِّمَاءِ لا یَتَناهَوْنَ عَنْ مُنکَرٍ فَعَلُوهُ إِنْ تَابَعْتَهُمُ ارْتَابُوکَ وَ إِنْ حَدَّثْتَهُمْ کَذَّبُوکَ وَ إِنْ تَوَارَیْتَ عَنْهُمُ اغْتَابُوکَ السُّنَّةُ فِیهِمْ بِدْعَةٌ وَ الْبِدْعَةُ فِیهِمْ سُنَّةٌ- وَ الْحَلِیمُ بَیْنَهُمْ غَادِرٌ وَ الْغَادِرُ بَیْنَهُمْ حَلِیمٌ وَ الْمُؤْمِنُ فِیمَا بَیْنَهُمْ مُسْتَضْعَفٌ وَ الْفَاسِقُ فِیمَا بَیْنَهُمْ مُشَرَّفٌ صِبْیَانُهُمْ عَارِمٌ وَ نِسَاؤُهُمْ شَاطِرٌ وَ شَیْخُهُمْ لَا یَأْمُرُ بِالْمَعْرُوفِ وَ لَا یَنْهَى عَنِ الْمُنْکَرِ الِالْتِجَاءُ إِلَیْهِمْ خِزْیٌ وَ الِاعْتِدَادُ بِهِمْ ذُلٌّ وَ طَلَبُ مَا فِی أَیْدِیهِمْ فَقْرٌ فَعِنْدَ ذَلِکَ یَحْرِمُهُمُ اللَّهُ قَطْرَ السَّمَاءِ فِی أَوَانِهِ وَ یُنْزِلُهُ فِی غَیْرِ أَوَانِهِ- یُسَلِّطُ عَلَیْهِمْ شِرَارَهُمْ فَیَسُومُونَهُمْ سُوءَ الْعَذَابِ یُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَهُمْ وَ یَسْتَحْیُونَ نِسَاءَهُمْ فَیَدْعُو خِیَارُهُمْ فَلَا یُسْتَجَابُ لَهُم‏ .

رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله فرمود: زمانى براى مردم فرا رسد که صورتهاشان به شکل‏ آدمى است و قلبهاشان قلبهاى شیطانى است همچون گرگهاى گرسنه خونریزند، از کارهاى منکر که انجام داده‏اند دست برنمى‏دارند اگر از آنان پیروى کنى تو را متّهم سازند و اگر با آنان سخن گویى تو را تکذیب کنند و اگر از آنان غائب شوى تو را غیبت کنند.

سنّت در میان آنان بدعت است و بدعت، سنّت. صبور و حلیم نزد ایشان حیله‏گر و خائن است و خائن نزد ایشان حلیم و صبور، مؤمن در میان آنان مستضعف است و بدکار، بلند مرتبه، کودکانشان شرورند و زنانشان خبیث و بدجنس و پیرشان امر به معروف و نهى از منکر نمى‏کند.

پناه بردن به آنان خوارى است و تکیه کردن به آنان ذلت و زارى است. و طلب کردن از آنچه در دستانشان است فقر و نادارى است. به همین جهت، خداوند بارش آسمان را در زمان مناسب بر ایشان حرام کرده و در زمان غیر مناسب باران مى‏بارد و بدترینشان را بر ایشان مسلّط گرداند تا عذابى سخت بر آنان وارد سازند، پسرانشان را مى‏کشند و زنانشان را زنده نگه مى‏دارند، خوبانشان دعا مى‏کنند اما مستجاب نمى‏شود .

بحار الأنوار ، علامة مجلسی ،ج 22 ، ص 454 به بعد.

ابتلاء به چهار خصلت:

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وآله وسلّم یَأْتِی عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ بُطُونُهُمْ آلِهَتُهُمْ وَ نِسَاؤُهُمْ قِبْلَتُهُمْ وَ دَنَانِیرُهُمْ دِینُهُمْ وَ شَرَفُهُمْ مَتَاعُهُمْ لَا یَبْقَى مِنَ الْإِیمَانِ إِلَّا اسْمُهُ وَ مِنَ الْإِسْلَامِ إِلَّا رَسْمُهُ وَ لَا مِنَ الْقُرْآنِ إِلَّا دَرْسُهُ- مَسَاجِدُهُمْ مَعْمُورَةٌ وَ قُلُوبُهُمْ خَرَابٌ عَنِ الْهُدَى عُلَمَاؤُهُمْ أَشَرُّ خَلْقِ اللَّهِ عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ حِینَئِذٍ ابْتَلَاهُمُ اللَّهُ بِأَرْبَعِ خِصَالٍ جَوْرٍ مِنَ السُّلْطَانِ وَ قَحْطٍ مِنَ الزَّمَانِ وَ ظُلْمٍ مِنَ الْوُلَاةِ وَ الْحُکَّامِ. فَتَعَجَّبَ الصَّحَابَةُ وَ قَالُوا یَا رَسُولَ اللَّهِ أَ یَعْبُدُونَ الْأَصْنَامَ قَالَ نَعَمْ کُلُّ دِرْهَمٍ عِنْدَهُمْ صَنَم‏ .

رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله فرمود: زمانى براى مردم فرا رسد که شکمهاشان خدایانشان است و زنانشان، قبله آنان و دینارهایشان، دینشان و شرف و افتخارشان، کالاهایشان است از ایمان فقط نامى و از اسلام تنها نشانى و از قرآن فقط درسى باقى مى‏ماند.

ساختمان مساجدشان آباد و قلبهایشان از هدایت خراب و ویران است. دانشمندانشان بدترین مردمان روى زمینند. در این هنگام خداوند آنان را به چهار خصلت آزمایش و مبتلا مى‏کند، ستم سلطان و قحطى دوران و ظلم والیان و حکمرانان و قاضیان.

پس صحابه تعجّب کردند و گفتند: اى رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله! آیا آنان بتها را مى‏پرستند فرمود: آرى، هر درهمى نزد آنان بتى است‏.

بحار الأنوار ، علامه مجلسی ، ج 22 ، ص 454 به بعد.

معصیت و نسبت دادن آن به خداوند:

رُوِیَ عَنْ جَابِرْ عَنْ النَّبی صلَّى اللهُ عَلَیهِ وَآلِهِ أنَّه قَالَ : یَکُونُ فی آخِرِ الزَّمانِ قَومٌ یَعمَلوُنَ بِالمَعَاصی ثُمَّ یَقُولُونَ : اللهُ قدَّرَهَا عَلَینَا ، اَلرَّادُّ عَلَیهِمْ یَوْمَئِذٍ کَالشَّاهِرِ سَیْفَهُ فِی سَبیلِ الله .

جابر از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم روایت نموده: در آخرالزمان مردمانی خواهند آمند که مرتکب معصیت خواهند شد و بعد از آن خواهند گفت: این خواست و تقدیر خداوند بوده که ما مرتکب گناه گردیم. در آن روزگار کسی که بر علیه این گروه شمشیر کشیده و به قیام برخیزد در حقیقت در راه خداوند به قیام بر خواسته است.   

رسائل المرتضى ، سیّد مرتضى(436 هق ) ، ج 2، ص 242 .

عجیب ترین و بزرگ ترین مردم:

قَالَ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله و سلّم یَا عَلِیُّ أَعْجَبُ النَّاسِ إِیمَاناً وَ أَعْظَمُهُمْ ثَوَاباً قَوْمٌ یَکُونُونَ فِی آخِرِ الزَّمَانِ لَمْ یَلْحَقُوا النَّبِیَّ وَ حُجِبَ عَنْهُمُ الْحُجَّةُ فَآمَنُوا بِسَوَادٍ عَلَى بَیَاض‏

یا علىّ ! عجیب‏ترین مردم از جهت ایمان، و عظیم ترین ایشان از جهت یقین گروهى هستند که در آخر الزمان زیست می‌کنند، زیرا ایشان به دیدار پیامبر نپیوسته‏اند، و حجّت از ایشان غائب است، ولى ایشان به نوشته‏اى(کتاب‌های روایات معصومین) ایمان آورده‏اند.

من لا یحضره الفقیه ، شیخ صدوق(381 هق ) ، ج 4 ، ص 366 .

برادران پیامبر صلی الله علیه و آله و سلّم در آخرالزمان:

ِ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام‌ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله و سلّم ذَاتَ یَوْمٍ وَ عِنْدَهُ جَمَاعَةٌ مِنْ أَصْحَابِهِ‏ اللَّهُمَّ لَقِّنِی إِخْوَانِی مَرَّتَیْنِ فَقَالَ مَنْ حَوْلَهُ مِنْ أَصْحَابِهِ أمَا نَحْنُ إِخْوَانُکَ یَا رَسُولَ اللَّهِ فَقَالَ لَا إِنَّکُمْ أَصْحَابِی وَ إِخْوَانِی قَوْمٌ فِی آخِرِ الزَّمَانِ آمَنُوا وَ لَمْ یَرَوْنِی لَقَدْ عَرَّفَنِیهِمُ اللَّهُ بِأَسْمَائِهِمْ وَ أَسْمَاءِ آبَائِهِمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ یُخْرِجَهُمْ مِنْ أَصْلَابِ آبَائِهِمْ وَ أَرْحَامِ أُمَّهَاتِهِمْ لَأَحَدُهُمْ أَشَدُّ بَقِیَّةً عَلَى دِینِهِ مِنْ خَرْطِ الْقَتَادِ فِی اللَّیْلَةِ الظَّلْمَاءِ أَوْ کَالْقَابِضِ عَلَى جَمْرِ الْغَضَا أُولَئِکَ مَصَابِیحُ الدُّجَى یُنْجِیهِمُ اللَّهُ مِنْ کُلِّ فِتْنَةٍ غَبْرَاءَ مُظْلِمَة

ابو بصیر و او از امام محمد باقر علیه السّلام‏ روایت نموده که پیغمبر اکرم صلّى اللَّه علیه و آله روزى در جمعى از اصحاب خود دو بار فرمود: خداوندا! برادران مرا به من بنمایان. اصحاب عرض کردند: یا رسول اللَّه! مگر ما برادران شما نیستیم؟  فرمود: نه! شما اصحاب من می‌باشید، برادران من مردمى در آخر الزمان هستند که به من ایمان مى‏آورند، با این که مرا ندیده‏اند. خداوند آنها را با نام و نام پدرانشان، پیش از آن که از صلب پدران و رحم مادرانشان بیرون بیایند، به من شناسانده است. ثابت ماندن یکى از آنها بر دین خود، از صاف کردن درخت خاردار (قتاد) با دست در شب ظلمانى، دشوارتر است. و یا مانند کسى است که پاره‏اى از آتش چوب درخت «غضا» را در دست نگاه دارد. آنها چراغهاى شب تار می‌باشند، پروردگار آنان را از هر فتنه تیره و تارى نجات می‌دهد.

بحار الأنوار ، علامه مجلسی ، ج 52 ، ص 124.

مردم آخرالزمان دقیق و متعمّق:

و یا به این روایتی که به دقّت و تعمّق مردم آخر الزمان اشاره دارد توجّه نمائید:

سُئِلَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ علیه السلام‌ عَنِ التَّوْحِیدِ فَقَالَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ عَلِمَ أَنَّهُ یَکُونُ فِی آخِرِ الزَّمَانِ أَقْوَامٌ مُتَعَمِّقُونَ فَأَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَى قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ وَ الْآیَاتِ مِنْ سُورَةِ الْحَدِیدِ إِلَى قَوْلِهِ وَ هُوَ عَلِیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ فَمَنْ رَامَ وَرَاءَ ذَلِکَ فَقَدْ هَلَک‏

از امام چهارم علیه السلام‌ راجع به‌ توحید پرسش شد، فرمود: خداى عزّوجلّ دانست که در آخر الزمان مردمى محقِّق و موشکاف آیند.از این رو سوره «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» و آیات سوره حدید را که آخرش «وَ هُوَ عَلِیمٌ‏ بِذَاتِ الصُّدُورِ» است نازل فرمود، پس هر که براى خداشناسى غیر از این جوید هلاک است.

توحید صدوق، ص 283، باب40، باب أدنى ما یجزئ من معرفة التوحید

رافضه در آخرالزمان:

حدّثنا الحسن بن علیّ بن محمّد بن علیّ بن موسى عن علیّ بن موسى بن جعفر عن أبیه عن جعفر بن محمّد قال: حدّثنی أبی محمّد بن علیّ قال: حدّثنی أبی علیّ بن الحسین قال: حدّثنی أبی الحسین بن علیّ؟ قال: قال أمیر المؤمنین علیه السّلام: قال لی رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله: رأیت لیلة أسری بی إلى السّماء قصورا من یاقوت أحمر و زبرجد أخضر و درّ و مرجان و عقیقا، بلاطها المسک الأذفر و ترابها الزّعفران، و فاکهة و نخل و رمّان، و حور و خیرات حسان، و أنهار من لبن و أنهار من عسل تجری على الدّرّ و الجوهر،و قباب على حافّتی تلک، و غرف و خیام و خدم و ولدان، و فرشها الإستبرق و السّندس و الحریر و فیها أطناب، قلت: یا حبیبی جبرئیل لمن هذا القصور و ما شأنها؟ فقال لی جبرئیل: فهذه القصور و ما فیها خلقها اللّه و حملها أضعافا مضاعفة لشیعة أخیک علیّ و خلیفتک بعدک على أمّتک، و هم یدعون فی آخر الزّمان باسم یوذیه غیرهم، یسمّون الرّافضة، و إنّما هو زین لهم، لأنّهم رفضوا الباطل و تمسّکوا بالحقّ، و هم السّواد الأعظم، و لشیعة ابنه الحسن من بعده، و لشیعة أخیه الحسین من بعده، و لشیعة ابنه علیّ بن الحسین من بعده، و لشیعة ابنه محمّد بن علیّ من بعده، و لشیعة ابنه جعفر بن محمّد من بعده، و لشیعة ابنه موسى ابن جعفر من بعده، و لشیعة علیّ بن موسى من بعده، و لشیعة ابنه محمّد بن علیّ من بعده، و لشیعة ابنه علیّ بن محمّد من بعده و لشیعة ابنه الحسن بن علیّ من بعده، و لشیعة ابنه محمّد المهدیّ من بعده، یا محمّد فهؤلاء الأئمّة من بعدک أعلام الهدى و مصابیح الدّجى، شیعتهم جمیع ولدک و محبّیهم شیعة الحقّ و موالی اللّه و موالی رسوله، رفضوا الباطل و اجتنبوه، و قصدوا الحقّ و اتّبعوه، یتولّونهم فی حیاتهم و یزورونهم من بعد وفاتهم، متناصرین لهم قاصدین على محبّتهم، رحمة اللّه علیه إنّه غفور رحیم .

از حسن بن على از حضرت على بن موسى الرضا علیه السّلام از پدرش از حضرت صادق علیه السّلام از پدرش محمد بن على از پدرش على بن الحسین از پدرش حسین بن على از امیر المؤمنین علیهم السّلام حدیث کند که فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه علیه و اله به من فرمود: شبى که مرا به آسمانها بردند قصرهایى دیدم که از یاقوت سرخ و زبر جد سبز و درّ و مرجان و طلاى خالص بود، کاه گل آنها از مشک خوشبو و خاکش از زعفران، و داراى میوه و نخل خرما و انار بود، و حوریه‏ و زنهاى زیبا و نهرهاى شیر و عسل که بر روى درّ و جواهر مى‏گذشت و در کنار آن دو نهر خیمه‏ها و غرفه‏هایى بنا شده بود و در آنها خدمتکارها و پسرانى بودند، و فرشهایش از استبرق و سندس و حریر بود و طنابهایى در آنها بود؛ گفتم: اى حبیب من جبرئیل این قصرها از آن کیست؟ و قصه آنها چیست؟ جبرئیل گفت: این قصرها و آنچه در آن است و چندین برابر آن مخصوص شیعیان برادرت و جانشین تو پس از تو بر امّت على است، و ایشان را در آخر الزمان به نامى که دیگران را آزار دهد بخوانند، آنها را رافضه (واگذارندگان) خوانند، در صورتى که این نام براى آنان زینت است، زیرا ایشان باطل را واگذارده و به حق چنگ زده‏اند، و سواد اعظم اینانند، و اینها مخصوص شیعیان فرزندت حسن پس از اوست، و براى شیعیان برادرش حسین پس از اوست، و براى شیعیان فرزندش على بن الحسین بعد از اوست، و براى شیعیان فرزندش محمد بن على پس از اوست، و مخصوص شیعیان فرزندش جعفر بن محمد پس از اوست، و براى شیعیان فرزندش على بن الحسین بعد از اوست، و براى شیعیان فرزندش محمد بن على بعد از او؛ و براى شیعیان فرزندش حسن بن على پس از او، و براى شیعیان فرزندش محمد المهدى پس از اوست. اى‏ محمد اینان امامان پس از تو نشانه‏هاى هدایت و چراغهاى روشن در تاریکى‏ها هستند، شیعیانشان تمامى فرزندان تو هستند، و دوستداران آنها پیروان حق و دوستان خدا و رسولند، که باطل را واگذارده و از آن دورى کرده‏اند، و آهنگ حق نموده و از آن پیروى کرده‏اند، آنها را در زمان زندگى‏شان دوست داشته و پس از مرگشان زیارت کنند، در صدد یارى آنهایند و به دوستى آنها اعتماد کنند، رحمت خدا بر ایشان باد زیرا او آمرزنده و مهربان است.

دلائل الامامة ، محمد بن جریر الطبری ( الشیعی) ، ص 476.

البته باید توجه داشت که باید این گونه روایات مشوّقی برای شیعیانی باشد که در زمان غیبت امام زمانشان اعمال و کردارشان کاملاً مطابق و منطبق با دستورات اهل بیت علیهم السلام بوده‌ و مطیع اوامر آن بزرگواران هستند و خدای ناکرده مبادا این گونه روایات موجب عجب و غرور آنها گردد.

چقدر سخت است پاک باقی ماندن در این شرایط .وچقدر نزدیک شده ایم به گفته های حضرت که در پیش بینی1400سال اینده فرمودند : 

« کیف بکم اذا فسدت نساؤکم، و فسق شبّانکم، و لم تأمروا بالمعروف، بل امرتم و نهیتم عن المعروف، و اذا رأیتم المعروف منکراً، والمنکر معرفا؟! فقیل له: و یکون ذلک یا رسول الله؟ فقال: نعم، و شر من ذلک؟».

« چگونه می شود حال شما؟ هنگامی که زنهای شما فاسد شوند و جوانان شما به فسق و فجور بگرایند، شما نیز به جای امر بمعروف، امر به منکر و نهی از معروف نمائید!، معروف را منکر خیال کرده، منکر را معروف پندارید؟! پرسیدند: آیا چنین وضعی پیش خواهد آمد ای پیامبر اکرم (ص)|؟!

فرمود: آری، و بدتر از آن!». -

«سیکون فی آخر امتی رجال، یرکب نساؤهم علی سروج کاشباه الرجال. یرکبون علی المیاثر حتی یاتوا ابواب المساجد، نساؤهم کاسیاب عاریات، علی رؤوسهنّ کاسنمة البخت العجاف، لا یجدن ریح الجنّة! فالعنوهن فانهن ملعونات»

«در آخرت امت من مردانی پیدا می شوند که زنهایشان همچون مردها بر روی زینها سوار می شوند، در آن عصر بر فراز تشکها سوار می شوند و تا در مساجد می روند، زنانشان در عین لباس پوشیدن لخت و عور هستند و بر سرشان چیزی همانند کوهان اشتران لاغر است، آنها عطر بهشت را استشمام نمی کنند. آنها را لعنت کنید که آنها از رحمت خدا بدور هستند.» -

«هنگامی که زنهائی را دیدید که بر سرشان چون کوهان اشترانست، بدانید که نمازشان پذیرفته نمی شود». -

« یتشبّه الرّجال بالنّساء و النّساء بالرّجال». «مردها خود را به صورت زن، و زنها خود را به صورت مرد در می آورند.»

-«لعن الله المتشبهات من النساء بالرجال، و المتشبهین من الرجال بالنساء! «لعنت خدا بر زنانیکه خود را به صورت مرد در می آورند و مردانیکه خود را به صورت زن در می آورند».

-«اذا تزینت النسائ بثیاب الرجال، و سلب عنهن قناع الحیاء» «هنگامی که زنها جامه مرد بپوشند و پوشش حیا از آنها گرفته شود».

- « لعن الله الرجلة من النساء». «خداوند لعنت کند زنی را که خود را به صورت مرد جلوه می دهد». -

« لاتقوم الساعة حتی تظهر ثیاب تلبسها نساء کاسیات عاریات، و تعلو التحوت الوعو». «قیامت برپا نمی شود جز هنگامی که لباسی ساخته شود و زنها آنرا بپوشند که در عین لباس پوشیدن لخت و عور باشند، و اراذل و اوباش بر مردم شریف و آزاده برتری پیدا کنند».

- « و اذا رأیت المراة تصانع زوجها علی نکاح الرجال!. و رأیت خیربیت یساعد النساء علی فسقهن!!!». «هنگامی که ببینی که زن از همسرش مطلع است که او با هم جنس خود رابطه دارد و به روی او نمی آورد، و می بینی که در بهترین خانه ها زن تشویق می شود که فسق و فجور کند»!! .

پیامبر اکرم (صلّ الله علیه و آله و سلّم)

*رمز حضور عظیم ملت در انتخابات امسال، اعتماد و علاقه عمومی به نظام جمهوری اسلامی، اعتماد به ناظران و مجریان انتخابات و امیدواری ملت به حرکت مستمر و پیش رونده ایران عزیز بود و این، حقیقتی بسیار مهم و انکارناپذیر است.

*حتی کسانی که طرفدار نظام نیستند به نظام و انتخابات آن اعتماد دارند چرا که می دانند جمهوری مستحکم اسلامی، مثل شیر در مقابل طمع ورزان ایستاده و از کشور، منافع ملی و عزت ملی، بخوبی دفاع می کند.

*دیدار نامزدهای دیگر با رئیس جمهور منتخب و تبریک و ابراز خرسندی از انتخاب وی، موجب شیرینی کام مردم شد و جای تشکر دارد

*در این انتخابات نیز می شد بهانه گیری کرد و با راه اندازی اختلاف و دعوا، عظمت و شکوه حضور ملت را نادیده گرفت و کام مردم را تلخ کرد اما رفتار با نجابت و قانونمدارانه دیگر نامزدها، برای مردم احساس آرامش و شادی به همراه آورد و این قانونگرایی باید برای همیشه و برای همه درس باشد.

*اداره کشور، واقعاً کارسختی است و همه افراد و همه دستگاهها باید رئیس جمهور برگزیده مردم را یاری کنند.

*دولت کنونی در کنار نقاط ضعفش، نقاط قوت فراوانی نیز دارد و چقدر خوب بود که نامزدهای محترم با نگاهی منصفانه در کنار بیان نقاط ضعف، به خدمات مهم دولت و کارهای زیربنایی و سازندگی آن نیز اشاره می کردند.

افرادی که تا سالیان نه چندان دور، سنگ برخی روحانیون معزز را به سینه می زدند و ایشان را "مصباح روحانیت" قلمداد می کردند، در اختلاف نظر با ایشان پیرامون معرفی نامزد اصلح، ماهیت مزورانه خویش را عیان نمودند وهتاکی به این عالم‌جلیل‌القدر راجایزدانستند!

خداوند سبحان در مصحف قرآن نیز افرادی که به خوشآمد خود، درباره احکام الهی تبعیض قائل می شوند را اینگونه تشریح می کند: «أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْکِتَبِ وَ تَکْفُرُونَ بِبَعْض فَمَا جَزَاءُ مَن یَفْعَلُ ذَلِک مِنکمْ إِلا خِزْیٌ فی الْحَیَوةِ الدُّنْیَا وَ یَوْمَ الْقِیَمَةِ یُرَدُّونَ إِلی أَشدِّ الْعَذَابِ وَ مَا اللَّهُ بِغَفِل عَمَّا تَعْمَلُونَ» / آیه 85 از سوره بقره
«آیا به بعضی از دستورات کتاب آسمانی ایمان می آورید و به بعضی کافر می شوید؟! برای کسی که این عمل را انجام دهد جز رسوائی در این جهان و بازگشت به شدیدترین عذابها در روز رستاخیز، چیز دیگری نخواهد بود، و خداوند از اعمال شما غافل نیست.»

در زمانه امروزی نیز چه بسا افرادی هستند که تا زمانی که رأی و نظر بزرگان را باب میل و انتفاع خویش ببینند از ایشان حمایت می کنند و به محض آنکه کوچکترین خطری منافعشان را با تهدید مواجه کند، در برابر همان بزرگی که تا دیروز برایش گریبان می دریدند، جبهه گیری کرده و ایشان را مستحق هرگونه تهمت و افترا و ناسزا می دانند.

پس از حماسه سوم تیر 84 بسیار بودند افرادی که علیرغم اختلافات عقیدتی پرشمار با جناح و طرفداران نامزد پیروز در انتخابات نهم ریاست جمهوری، به طمع بدست آوردن غنیمت، به گرد ایشان آمدند و همچون سربازان گریخته جناح شکست خورده، بانگ "انا دخیل" سر دادند.

در همین زمان بود که بسیاری از این افراد نیز به دلیل مشابهت های سیاسی فراوان میان دولت منتخب 84 و گفتمان آیت الله مصباح یزدی، سعی داشتند تا به هر نحوی از انحا خود را در حلقه نزدیک اصحاب آیت الله جای دهند و بدین تزتیب سهم بیشتری از غنائم را طلب کنند که این حربه با هوشمندی و درایت بی نظیر علامه مصباح یزدی ناکام ماند و اعمال منافقانه چنین افرادی راه به جایی نبرد و در همان بدو امر ناکام ماند.

از آنجا بود که همین عده قلیل، بذر کینه نسبت به علامه را در دل کاشتند و مترصد فرصتی برای انتقام از ایشان بودند.

و سرانجام پس از گذشت 8 سال، این فرصت در خرداد 92 مهیا شد و مجال انتقام فراهم آمد و دمل های چرکین حقد و حسد سرباز کرد و لجن پراکنی ها آغاز گردید.

در چنین شرایطی بود که آیت الله در کمال آرامش، این دست عقده گشایی ها را نیکو پاسخ گفتند: «هرچند آدمی دوست دارد همگان به او احترام بگذارند، هرچند تحمل ملامت و ناسزا مخصوصا از دوستان آسان نیست، اما قرآن فرموده است «لایخافون لومه لائم». بله، اگر وظیفه‌ای نباشد، انسان خود را در معرض فحشها و تهمت‌ها و ملامت‌ها قرار نمی‌دهد اما اگر وظیفه‌ای را احساس نمود، باید به تکلیف عمل کند. ملاک تکلیف، نتیجه روشن نیست، بلکه ملاک تکلیف، شناخت آن از راه عقل و شرع است، ولو اینکه عملا نتیجه دلخواه از آن حاصل نشود.»

آری دوستان واقعی در مواقع شکست و سختی و اضطرار از دوستان قلابی تمییز داده می شوند چراکه سرند جداسازی دوست از دشمن، پایبندی افراد در شرایط سخت خواهد بود وگرنه "مگسان به گرد شیرینی بسیارند"!