میخواهم کمی از مردم کوفه برایتان بگویم. می شناسیدشان که...
وقتی برای امام حسین نامه نوشتند و پای نامه هاشان را با خونشان امضا کردند، می توانستی اشک شوق را که در چشم هایشان حلقه زده بود، ببینی....
عاشقانه منتظر امام "غایب"شان بودند...
ادامه مطلب...
برچسب ها :
اخلاقی , اجتماعی , فرهنگی ,
در شماره 69 (پنجشنبه 16 خرداد 1392) مجله "حریم امام" وابسته به مؤسسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام، ص 14 و 15 به مناسبت شهادت آیت الله سعیدی با فرزند ایشان حجت الاسلام سید حسن سعیدی مصاحبه‌ای انجام شده است. (تذکر: ایشان، امام جمعه قم نیستند؛ بلکه برادر بزرگترشان "سید محمد" امام جمعه قم است).
در ص 15 ستون دوم، به نقل ایشان از آیت الله فاضل لنکرانی آمده که آیت الله لنکرانی به من گفت: اولین کسی که به امام راحل لقب "امام" داد، مرحوم آیت الله شهید سعیدی بود.
ایشان (فرزند شهید سعیدی) در جای دیگری از مصاحبه (ستون سوم همان صفحه) می‌گوید: وقتی امام را تبعید کرده بودند، (پدرم) به من و برادرم یاد داده بود که بعد از نماز آقای اراکی در مدرسه فیضیه بایستیم و بگوییم: برای یگانه مرجع تقلید، انقلابی بزرگ، احیاگر شیعه‌ی ناب و ... آیت الله العظمی امام خمینی صلوات بفرستید.
در ادامه نیز ایشان می‌گوید قبل از سخنرانی پدرم در شهریار همین جملات و عنوان امام خمینی را برای صلوات گفتم و آیت الله مشکینی سه بار به من فرمود: احسنت!
در تبلیغات انتخاباتی جناب آقای دکتر حسن روحانی بارها شنیدم که گفته شد لقب "امام" را اولین بار ایشان در سخنرانی مراسمی که به مناسبت شهادت آقا مصطفی گرفته بودند، به کار گرفته است.
با توجه به اینکه آیت الله شهید سعیدی در تاریخ 20 خرداد 1349 به شهادت رسیده‌اند و شهادت آقا مصطفی در تاریخ اول آبان 1356 بوده است، اولین کسی که لقب امام را به کار گرفت، با استناد به مجله مؤسسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام، شهید سعیدی هستند، نه رئیس جمهور منتخب ملت ایران؛ جناب آقای روحانی.
یعنی حدود هفت سال قبل از به کاربردن این عنوان جاودان توسط جناب آقای روحانی در توصیف امام خمینی رضوان الله علیه، شهید سعیدی این لقب را بر سر زبان‌ها انداختند. امیدوارم این تبلیغ نادرست، در جایی اصلاح شود و تاریخ، تحریف نشود.
رسول خدا که بر او و اهل بیت او درود و سلام باد، فرمود: براى شهید هفت خصلت است .
1 - اولین قطره خونى که از شهید بر زمین ریزد، همه گناهان او بخشیده شود.
2 - وقتى شهید به زمین بیفتد، دو حورى بهشتى سر او را به دامن گیرند و گرد و غبار از صورتش پاک کنند و گویند: آفرین بر تو.
3 - لباسهاى بهشتى بر اندام او پوشانده شود.
4 - خدمه بهشت بر یکدیگر سبقت گیرند تا او را به عطرهاى بهشتى معطر سازند.
5 - مقام و منزلت وجایگاه خود را در بهشت مى بیند.
6 - به شهید گفته مى شود: در هر کجاى بهشت که خواهى سیر کن و از هر چیزى بهره مند باش .
7 - به وجه الله مى نگرد و در کنار انبیاء و اولیاء و در قرب حق آرام مى گیرد.
توسط : 